Józef Janik urodził się 27 grudnia 1881 roku w Czechowicach. Do Bujakowa przybył bezpośrednio po uzyskaniu suwerenności Śląska, gdzie od podstaw zaczął organizować Polską Szkołę Powszechną. Stał się wychowawcą nowego pokolenia, stykającego się, na co dzień z kulturą polską, dlatego że swobodnie posługiwał się językiem ojczystym.
Został kierownikiem szkoły. Przydzielono mu do pomocy nauczycieli, którzy znaleźli w nim wzorowego wychowawcę o cechach patrioty i społecznika. Był wysoko ceniony przez mieszkańców wioski za swoje podejście do dzieci i społeczeństwa Bujakowa. Z chwilą wybuchu II wojny światowej został aresztowany przez hitlerowców i wywieziony w głąb Niemiec, skąd udało mu się szczęśliwie powrócić 17 października 1939 roku.
W czasie trwania okupacji prowadził tajne nauczanie, z narażeniem życia uczył języka polskiego i historii. Z końcem stycznia 1945 roku Józef Janik zabrał się za reaktywowanie szkoły polskiej. Uczył pełniąc funkcję kierownika szkoły do 1954 roku. W tym to właśnie roku, zmuszony przez ówczesne władze, (pełnił także funkcję organisty) zrezygnował z funkcji kierownika szkoły, nie zaprzestał jednak swej pracy zawodowej.
Do 1958 roku zatrzymał pół etatu jako nauczyciel geografii i matematyki, ciesząc się w dalszym ciągu dużym autorytetem wśród młodzieży i mieszkańców Bujakowa. Pracę w szkole ponownie podjął w 1962 roku, uczył historii do 1964 roku
Był to wielki patriota, wzorowy pedagog i nauczyciel, człowiek wyjątkowo zasłużony dla Bujakowa.
